Surah ataupun surat atau dalam ejaan penuh “suuratun”
Menurut bahasa ialah tempat yang tinggi (al-manzilatus saamiyah).
An-Nabighah mengatakan:
الم تر أن الله أعطاك سورةٌ
ترى كل مَلَكٍ دُونِها يَتَذَبْذَبُ
Ertinya: Tidakkah anda lihat bahawa Allah telah memberikan kepada anda tempat yang tinggi, anda lihat setiap penguasa tanpanya menjadi ragu.
Adapun menurut istilah syarak ialah kumpulan ayat-ayat al-Quran yang mempunyai permulaan dan akhir. Seperti surah al-Kautsar. Dikatakan surat (atau surah) kerana mulia, agung dan tingginya ayat-ayat al-Quran, sebagaimana as-suuru yakni untuk sesuatu yang tinggi dari suatu bangunan (tembok). (As-Sobuni, Tafsir Ahkam, Jilid 2, Halaman 7)
Rujukan: Ensiklopedia Makna Al-Quran, 331.